Bogdan Michalski studiował medycynę na Wydziale Lekarskim Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach; tytuł i dyplom lekarza uzyskał 11 VI 1980.

Jest specjalistą I st. (1984) i II st. (1988) w dziedzinie położnictwa i ginekologii oraz specjalistą w dziedzinie ginekologii onkologicznej (2004). 

Stopień naukowy doktora nauk medycznych uzyskał 15 XI 1990 na Wydz. Lekarskim w Katowicach na podstawie dysertacji Radioizotopowe badanie hemodynamiki strumienia krwi tętniczej w jednostce maciczno-łożyskowej, wykonanej pod kier. prof. dra hab. Adama Cekańskiego. Przedstawiony dorobek naukowy oraz rozprawa Ocena ryzyka progresji zmian śródnabłonkowych i raka szyjki macicy w aspekcie ekspresji genów VEGF, receptorów – Flt-1, Flk-1, onkogenów E6 i E7 HPV i typów alternatywnego składania mRNA (VEGF₁₂₁, VEGF₁₄₅, VEGF₁₆₅, VEGF₁₈₃, VEGF₁₈₉, VEGF₂₀₆ i sFlt-1) (recenzenci: prof. prof. Jan Zieliński, Antoni Basta, Wiesław Szymański), były podstawą przeprowadzonego w Śląskiej Akademii Medycznej 18 III 2004 kolokwium habilitacyjnego. Przyznany uchwałą Rady Wydziału Lekarskiego w Katowicach stopień naukowy doktora hab. n. med. w dziedzinie ginekologii onkologicznej został zatwierdzony przez CK 28 VI 2004. 

W latach 1999–2002 był członkiem Rady Wydziału Lekarskiego Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Członek Komisji Rekrutacyjnej w l. 1992–1996. Od stycznia 2004 jest konsultantem wojewódzkim w dziedzinie ginekologii onkologicznej. Od września 2004 jest członkiem Rady Wydziału Opieki i Oświaty Zdrowotnej Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach. Od grudnia 2005 jest koordynatorem profilaktycznych programów onkologicznych w Zespole Konsultacyjnym ds. Programu Profilaktyki i Promocji Zdrowia w Katowicach w latach 2007 – 2013 przy Prezydencie Miasta Katowic.

Swoje kwalifikacje podnosił podczas wielu szkoleń dotyczących m.in.: genetyki (Centrum Zdrowia Dziecka, Warszawa 1982), cytofizjologii (Zakł. Histologii i Embriologii ŚAM, Katowice 1984), endokrynologii (IV Kat. Położnictwa i Ginekologii ŚAM, Tychy 1984), cytologii (Kat. i Klin. Położnictwa i Ginekologii ŚAM, Zabrze 1985; 21. International Tutorial on Clinical Cytology, Wiedeń 1999), ginekologii operacyjnej (Kat. i Klin. Położnictwa i Ginekologii AM, Warszawa 1990; Centrum Onkologii, Warszawa 1998 – dwukrotnie), ginekologii onkologicznej (European School of Oncology – „Course on Gynaecological Oncology”, Radziejowice 1991; Polska Fundacja Europejskiej Szkoły Onkologii – „Postępy w ginekologii onkologicznej”, Białowieża 1993; 1. European Academy of Gynaecological Cancer Educational World Congress on Gynecological Oncology, Budapeszt 2002), kolposkopii (Kat. i Klin. Ginekologii i Onkologii CM UJ, Kraków 1992) oraz onkologii (8. European Course on Human Papillomavirus-Associated Pathology, Monachium 1998). 

Członek Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego (od 1980; skarbnik Oddziału Śląskiego od 2004), Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej (od 1991), Polskiego Towarzystwa Kolposkopii i Patologii Szyjki Macicy (od 1998), Polskiego Towarzystwa Immunologii Doświadczalnej i Klinicznej (od 1999), Europejskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej (od 2003) oraz Polskiego Towarzystwa Genetycznego (2005).

Dzięki możliwości współpracy z Katedrą Biologii Molekularnej i Genetyki Medycznej Wydziału Farmacji w Sosnowcu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, kierowanej przez prof. dr hab. Tadeusza Wilczoka, a obecnie przez dr hab. n. med. Urszulę Mazurek, podjął badania nad zastosowaniem diagnostyki molekularnej w onkologii ginekologicznej. Do badań zastosowano techniki pozwalającej na ilościową ocenę mRNA (QRT-PCR TaqMan^®), jako bezpośredniego wykładnika aktywności transkrypcyjnej badanych genów. Istotnymi obserwacjami, nie tylko w poznaniu biologii nowotworu, ale także w prognozowaniu prowadzonej terapii było stwierdzenie, że pacjentki należące do tej samej grupy patologii morfologicznej raka sromu i szyjki macicy charakteryzują się zróżnicowanym profilem ekspresji badanych genów. Niepodważalnym faktem, wynikającym z prowadzonych badań ekspresji genów na podstawie ilościowej analizy mRNA jest stwierdzenie, że zaobserwowane zróżnicowanie w badanej ekspresji wskazuje na możliwości zastosowania tej metody w ocenie biologii i ryzyka progresji nowotworu. 

Badania molekularne koncentrowały się wokół procesu angiogenezy i jego udziału w procesie karcinogenezy. Badania ekspresji genów uczestniczących w procesie angiogenezy raka szyjki macicy, endometrium, sromu i jajnika były kontynuowane w oparciu o badania własne i statutowe oraz granty KBN pt.: 1. – „Poszukiwanie fenotypu angiogennego komórek dysplastycznych i nowotworowych, jako nowego biologicznego czynnika ryzyka nowotworu” oraz 2. – „Prognozowanie ryzyka progresji zmian śródnabłonkowych i raka szyjki macicy na podstawie analizy profilu ekspresji genów angiogennych i limfoangiogennych z zastosowaniem techniki QRT-PCR i mikromacierzy oligonukleotydowych” ,których był kierownikiem. 

Jest autorem lub współautorem ok. 160 artykułów oraz ponad 80 doniesień opublikowanych w zagranicznych i polskich materiałach zjazdowych i pamiętnikach (421 punktów KBN i 17,627 punktów IF). Do najważniejszych publikacji w swym dorobku naukowym zalicza: Kliniczne, eugeniczne oraz psychospołeczne czynniki poradnictwa genetycznego – aspekty wczesnej diagnostyki prenatalnej. Klin Perinat Ginekol 1996; supl. 13: 281–287; Naczyniowo-śródbłonkowy czynnik wzrostu (VEGF) i jego rola w procesie nowotworowym. Post Hig Med Dośw 2001; 55: 257–274; Cervical angiogenesis and its prognostic significance in various degrees of morphology Nogyogyaszati Onkologia 2002; 7: 174–177; Aktywność transkrypcyjna i formy alternatywnego składania mRNA genów receptorów Flt-1, Flk-1 w ocenie ryzyka progresji zmian śródnabłonkowych i raka szyjki macicy. Współcz Onkol 2003; 7: 80–88; Ocena ryzyka progresji zmian śródnabłonkowych i raka szyjki macicy w aspekcie występowania typów alternatywnego składania mRNA VEGF – VEGF₁₂₁, VEGF₁₄₅, VEGF₁₆₅, VEGF₁₈₃, VEGF₁₈₉, VEGF₂₀₆, Współcz Onkol 2003; 7: 286–293. 

W 1995 otrzymał nagroda dydaktyczna II^o; 2001 zespołową nagrodę naukowa I^o Rektora Śląskiej Akademii Medycznej za zastosowanie diagnostyki molekularnej w onkologii ginekologicznej; 2002 zespołową nagrodaę naukowa I^o Rektora Śląskiej Akademii Medycznej za analizę ekspresji genów w poszukiwaniu molekularnych podstaw transformacji nowotworowej; 

Jest uczniem prof. dr hab. n. med. Adama Cekańskiego, kierownika IV Katedry i Kliniki Położnictwa i Ginekologii w Tychach. Swoje pasje zawodowe związane z ginekologia onkologiczną oraz profilaktycznymi programami wczesnego wykrywania nowotworów narządów płciowych kobiety rozwijał dzięki możliwości wsłuchiwania się w głosy tak wybitnych nauczycieli, jak prof. prof. Jan Zieliński, Jan Madej, Antoni Basta, Jan Steffen, oraz wykładowców Europejskiej Szkoły Onkologii w osobach: HRK Barber, Nina Einhorn, Harald Fox, CT Griffiths, Jan Vermorken.

Zainteresowania pozazawodowe to przede wszystkim kajakarstwo; był członkiem Akademickiego Klubu Włóczęgów „Kajman” (1976–1980) w stopniu włóczęgi, ps. „Noworodek”; nagrodzony złotą odznaką turysty kajakowego PTTK (przepłynął ponad tysiąc km rzekami i jeziorami w Polsce i za granicą). W 2004 brał udział w spływie kajakowym na Litwie rzekami – Uła, Mereczanka, Niemen, a w 2005 roku był komandorem spływu Dniestrem na Ukrainie. Interesuje się również historią starożytną, a także techniką i pracami graficznymi profesorów i absolwentów Wydziału Grafiki ASP w Katowicach. 

Żona Lidia Trzaska-Michalska – dr n. med. Specjalista Chorób Wewnętrznych; syn Mateusz Michalski – dr n. med. Specjalista Ginekologii Onkologicznej, Ginekologii i Położnictwa; żona Anna Michalska – dr n. med. Specjalista Okulistyki; wnuczęta – Jan Michalski, Antonina Michalska.